Tweet

Καλημέρα δάσκαλε. Νά σούφερα το παιδί, κανόνισε δείξτου κανα παρκάρισμα και λίγο όπισθεν και κανόνισε εκεί τάκα-τάκα να πάρει το δίπλωμα γιατί σε τρεις βδομάδες φεύγει για σπουδές. Κοίτα…να μας βγει οικονομικά, το έχω εκπαιδεύσει εγώ. Πάει μια χαρά, καλύτερα από μένα.

Άντε τώρα, τι να πεις σ αυτόν τον πατέρα.

Συνήθως σε τέτοια περίπτωση ρωτάω ποιο είναι το πολυτιμότερο πράμα στη ζωή του.

Οι απαντήσεις που παίρνω ποικίλλουν. Το αυτοκίνητό μου. Το σκάφος μου. Η καραμπίνα μου. Το σπίτι μου. Και ότι άλλο καλό και αγαθό μπορεί κάποιος να φαντασθεί. Όταν του λέω πως το πολυτιμότερο πράγμα της ζωής μου είναι τα παιδιά μου, τότε επιτέλους συνέρχεται.

Μα φυσικά ,εννοείτε τα παιδιά μου δάσκαλε.

Τότε περνάνε σε δευτερόλεπτα όλα τα σφάλματα που έκανα στη ζωή μου ,παρουσία των παιδιών μου.

Έχουμε αλήθεια μεγάλη ευθύνη αγαπητοί μου για όσα κάνουμε στη ζωή μας , μα ακόμη μεγαλύτερη για όσα κάνουμε παρουσία των παιδιών μας.

Το έχω εκπαιδεύσει εγώ, το παιδί μου, πολύ σωστά μας λέει παραπάνω ο φίλος μας.

Έτσι έχουμε εκπαιδεύσει όλοι τα παιδιά μας . Το θέμα είναι αν το κάναμε συνειδητά γιατί όλοι τα εκπαιδεύουμε και ασυνείδητα μέσα από τις πράξεις μας.

Άραγε φοράμε πάντα τις ζώνες ασφαλείας πριν βάλουμε μπρος το αυτοκίνητό μας; Ή τις φοράμε αφού προηγουμένως έχουμε ξεκινήσει; Μήπως καμιά φορά και πριν ταιριάξουμε το κάθισμα στα μέτρα μας; μήπως ενώ ψάχνουμε εν κινήσει τη ζώνη κρατάμε καφέ και τσιγάρο και αναγκαζόμαστε να κρατάμε με τονα χέρι τον καφέ και το τσιγάρο, με το άλλο χέρι τη ζώνη και με τα γόνατα το τιμόνι γιατί τελείωσαν τα χέρια μας;

Ψάχνουμε τις συχνότητες του ραδιοφώνου την ώρα που οδηγούμε ενώ καπνίζουμε, πίνουμε καφέ και έχουμε τα παιδιά στο πίσω κάθισμα και τα πάμε στο σχολείο;

Σχολιάζουμε τους άλλους οδηγούς για τον τρόπο που οδηγούν; Συνήθως οι άλλοι οδηγοί ή βιάζονται και μας προσπερνούν ή βιαζόμαστε και αυτοί παν σιγά.

Ώχ! και αν παν σιγά και στην αριστερή μεριά του ρεύματός τους! Η μούντζα πάει σύννεφο. Έχουμε και τα παιδιά στο πίσω κάθισμα και τα πάμε στο σχολείο.

Να και η πρώτη διασταύρωση έξω από το χωριό και πριν καλά - καλά την ελέγξουμε φύγαμε. Είχε και πινακίδα στοπ και την είδαν και τα παιδιά που τα πηγαίναμε στο σχολείο. Τα ίδια και στις επόμενες τρεις διασταυρώσεις και με τη βοήθεια του Θεού και τη φύλαξη τις Παναγίας (κυριολεκτώ) φτάσαμε και στην πόλη.

Βρε τον βλάκα δες κοντεύει να ανάψει κίτρινο κι αυτός σαν χελώνα πάει, από πότε είναι πράσινο το φανάρι. Έχουμε και τα παιδιά στο πίσω κάθισμα και τα πάμε στο σχολείο και ακούνε και όλα τα κοσμητικά επίθετα με τα οποία στολίσαμε τους μέχρι τώρα οδηγούς που προσπεράσαμε ή μας προσπέρασαν ή κι αυτόν ακόμη τον βλάκα που ερχόταν απέναντι και δεν έκανε λίγο στην άκρη. Δεν έβλεπε που ερχόμασταν από απέναντι και προσπερνούσαμε, είχαμε βγάλει και φλας, γκαβός ήτανε; δεν το είδε;

Τσούπ! Μόλις προλάβαμε και περάσαμε και το φανάρι με κίτρινο, ε! ήταν και δεν ήταν και λίγο κόκκινο. Στο επόμενο χιλιόμετρο αφού βρίσαμε ακόμα μερικούς οδηγούς και κάτι πεζούς που περπατούσαν σαν βόδια φτάσαμε και στο σχολείο να αφήσουμε τα παιδιά να μάθουν γράμματα. Έλα όμως κι εκεί που γινόταν χαμός από άλλα σταματημένα αυτοκίνητα, αστικά ,λεωφορεία, πεζοί, παιδιά, μαθητές ,μανάδες, θειες και γιαγιάδες σαν κότες και σαν γίδες! Σταματάει και ο μπαμπάς στη μέση του δρόμου να κατέβουν τα παιδιά. Και τι δεν άκουσε οταξιτζης που πέρασε από δίπλα την ώρα που άνοιξε η πόρτα να κατέβουν τα παιδια!

Αλήθεια αγαπητοί μου άλλοι λίγο άλλοι πολύ δεν ζήσαμε παρόμοιες καταστάσεις ή ακόμη δε συνεχίζουμε να ζούμε παρόμοιες καταστάσεις;

Πόσα χρόνια εκπαιδεύσαμε τα παιδιά μας; πόσο καλά τους μάθαμε να τηρούν τον κώδικα οδικής κυκλοφορίας; Πόσο καλά τα μάθαμε να οδηγούν; Πόσο καλά τα μάθαμε τον κώδικα καλής συμπεριφοράς; Πόσο καλά τα μάθαμε να διαχειρίζονται το θυμό τους; πόσο καλά τα μάθαμε να αγαπούν τον εαυτό τους για να μπορέσουν ν αγαπήσουν και τον συνάνθρωπό τους;

Χιλιάδες παραδείγματα μπορούμε ν αναφέρουμε σαν το παραπάνω και πάλι δεν θα μπορέσουμε να καλύψουμε το θέμα της κυκλοφοριακής παιδείας, πόσο μάλλον το θέμα της παιδείας γενικότερα.

Κι όμως μερικοί γονείς θέλουν τακα-τακα και μανι-μανι να κάνουμε τα παιδιά τους οδηγούς.

Τι γαρ ουν εστι οδηγός;

Χ. Καρράς